O przeniesieniu relikwii św. Mikołaja
Anna Radziukiewicz
Bari od końca dziewiątego wieku było stolicą bizantyńskiej prowincji w południowej Italii. W historycznym centrum miasta znajdował się pałac namiestnika wschodniorzymskiego cesarza. Rolę stolicy straciło Bari po najeździe w 1071 roku Normanów, którzy stali się władcami miasta i prowincji. Baryjczycy nie chcieli usuwać się, wraz z najazdem Normanów, w cień historii. Gdy ich miasto przestało pełnić rolę stolicy administracyjnej, zechcieli, by zostało duchową. W jaki sposób? Najlepiej, by posiadało relikwie powszechnie czczonego świętego, jak na przykład Wenecja św. Marka. Budowałby on prestiż miasta, pozostawał jego niebiańskim opiekunem i ściągał pielgrzymów wraz z dochodami od nich płynącymi.
(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w E-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)
Twoja opinia