W piątek, 20 listopada, w godzinach porannych zmarł w Belgradzie serbski patriarcha Ireneusz. Był 45 zwierzchnikiem serbskiej Cerkwi. Na tronie świętego Sawy zasiadał od dziesięciu lat. Mimo podeszłego wieku, w tym roku skończył 90 lat, do ostatnich dni był aktywnym hierarchą i z wielkim poświęceniem pełnił obowiązki, służąc Bogu, Cerkwi i swojemu narodowi.
Od najmłodszych lat związany z Cerkwią, gruntownie wykształcony, władający kilkoma językami, patriarcha Ireneusz niósł posługę najpierw w Kosowie, gdzie przez kilkanaście lat był rektorem słynnego seminarium duchownego w Prizren. Z Kosowa został przeniesiony do Czarnogóry, gdzie w sławnym monasterze Ostrog prowadził szkołę monastyczną. W 1974 roku został wybrany na biskupa. Objął katedrę w Niszu, drugim co do wielkości mieście Serbii. Z tą diecezją będzie związany przez 35 lat, aż do wyboru na patriarchę w 2010 roku.
Patriarcha Ireneusz cieszył się powszechną sympatią i szacunkiem w swojej ojczyźnie, jak również poza jej granicami. Był dobrym i życzliwym człowiekiem.
W 2015 roku patriarcha Ireneusz pobłogosławił i pokrył koszty powstania polichromii w cerkwi św. Mikołaja Serbskiego na białostockich Bacieczkach. W dniu wyświęcenia świątyni w uroczystościach uczestniczyli przedstawiciele serbskiej Cerkwi, którzy przekazali do Polski dar od patriarchy – cząstkę relikwii jednego z największych serbskich świętych, wielkiego męczennika księcia Łazarza.
Patriarcha zmarł trzy tygodnie po metropolicie Czarnogóry Amfilochiuszu. Powodem śmierci w obu przypadkach było zarażenie Covid-19.
W styczniowym numerze PP zamieścimy obszerną informację o życiu patriarchy Ireneusza.
Вечан му спомен и Царство Небеско!
o. Michał Czykwin
fot. Andrzej Charyło
