3 czerwca 2023 roku w Poznaniu, w wieku prawie stu lat zasnął w Panu profesor Aleksander Aleksy Grygorowicz, wybitny architekt, nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów, laureat wielu nagród, m.in. nagrody im. św. Brata Alberta oraz nagrody im. Księcia Konstantego Ostrogskiego, przyjaciel Przeglądu Prawosławnego, człowiek wybitnego umysłu, wielkiego serca i ducha. Zawodowo związany był z Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie, Politechniką Śląską w Gliwicach, Politechniką oraz Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu. Pozostawił po sobie wiele znaczących obiektów, wybudowanych według jego projektu, jak choćby osiedla mieszkaniowe w Jaworznie, dom parafialny w Wesołej pod Warszawą, zrekonstruowane mury cerkwi katedralnej we Wrocławiu, zrekonstruowaną cerkiew w Jałówce, a także dzieło życia, które wykonał społecznie, na chwałę Bożą, sobór Świętej Trójcy w Hajnówce. Ostatni z „wielkiej trójki”, przyjaciel i współpracownik profesorów Aleksandra Stalony-Dobrzańskiego oraz Jerzego Nowosielskiego, z którymi miał historyczny wpływ na charakter odbudowywanych prawosławnych świątyń w powojennej Polsce.
Urodzony 2 września 2023 roku w Sarnach, w rodzinie rosyjskiej od pokoleń osiadłej na Wołyniu, którą koleje drugiej wojny światowej przywiodły do Krakowa, odszedł do Pana w wigilię święta Świętej Trójcy. Uroczystości pożegnalne ś.p. profesora Aleksandra Grygorowicza (na chrzcie otrzymał imię Aleksy) rozpoczęły się 13 czerwca 2023 roku we wtorek o godzinie 9.00. Liturgią w poznańskiej cerkwi św. Mikołaja, sprawowaną przez o. mitrata Sławomira Kondratiuka, proboszcza parafii prawosławnej w Poznaniu, wraz z byłym jej proboszczem, o. mitratem Pawłem Minajewem.
– Ludzie głębokiej wiary w Boga, którzy swoje życie prowadzili, będąc godnymi wobec drugiego człowieka i przed Panem Bogiem, dożywali sędziwych lat – mówił, powołując się na Stary Testament nad trumną zmarłego profesora, o. Sławomir Kondratiuk. – Pan pobłogosławił i przeżyliście wspólnie ponad pół wieku, szanując jeden drugiego – zwrócił się do małżonki zmarłego, prof. Krystyny Grygorowicz. – Spotkanie w świątyni odkrywa szczególny obraz, jakim był ś.p. Aleksy, człowiek głębokiej wiary. Podkreślił jego zasługi na rzecz nauki i Cerkwi. Profesor wykształcił kilka pokoleń architektów oraz pozostawił po sobie wiele prac. Najważniejsza z nich to sobór Świętej Trójcy w Hajnówce, skąd poprzez festiwale muzyki cerkiewnej rozsławiane jest prawosławie, w tym pięknym, cerkiewnym świecie chórów, które przyjeżdżają z całego świata.
O. Sławomir wspomniał posługę w domu profesora, gdzie rodzina dbała, by ich ojciec i dziadek regularnie mógł przyjąć Sakrament Eucharystii, jak również w latach minionych, w Rudnej na Dolnym Śląsku, gdzie o. Sławomir przez trzydzieści cztery lata był proboszczem. Profesor kilkakrotnie przyjeżdżał w związku z planami budowy cerkwi w Głogowie. – To są piękne, miłe chwile, które pozostają w pamięci. Dziękujemy za nie ogromnie.
Podziękował wszystkim, którzy przybyli do cerkwi, by pożegnać zmarłego profesora. – To znaczy, że w waszych sercach jest Bóg. Profesor Aleksander Grygorowicz przez prawie pół wieku aktywnie uczestniczył w życiu poznańskiej parafii, bractwa, śpiewając w chórze.
(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w e-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)
Wiecznaja Pamiat’!
Anna Rydzanicz, fot. archiwum rodziny Grygorowiczów, autorka
