Św. German urodził się w pierwszej połowie VII wieku w arystokratycznej rodzinie w Konstantynopolu. W młodości otrzymał wszechstronne wykształcenie, był znakomitym znawcą prawa i innych nauk. Skrupulatnie studiował Pismo Święte i dzieła Ojców Cerkwi, stając się cenionym teologiem. Wraz z patriarchą Jerzym był jednym z głównych inicjatorów zwołania VI Soboru Powszechnego (680-681). W 715 roku został wybrany patriarchą Konstantynopola. Był gorliwym obrońcą oddawania czci świętym ikonom. Z powodu stanowczego sprzeciwu wobec ikonoklazmu w 730 roku ustąpił ze stanowiska. Zmarł w wieku około stu lat i został pochowany w cerkwi Świętego Zbawiciela na Chorze w Konstantynopolu. Po śmierci uznano go za wyznawcę, odważnego obrońcę kultu ikon. Na VII Soborze Powszechnym w 787 roku nazwano go świętym. Jego relikwie w 1210 roku krzyżowcy przenieśli do francuskiego miasta Bort, położonego około dwustu kilometrów na zachód od Lyonu. Św. German jest autorem licznych dzieł teologicznych i homilii, m.in. na święto Zaśnięcia Bogarodzicy.
Niech się radują i weselą w Tobie wszyscy, co Ciebie szukają Bogarodzico! Niech zawsze mówią: „Pan jest wielki” (Ps 40,17). Niech wielbią Twoje imię i sprawiedliwość Twoją. Dzięki Tobie ubodzy ujrzeli bogactwo dobroci Bożej (Rz 2,4) i powiedzieli: Ziemia jest pełna łaskawości Pańskiej (Ps 33,5).
Pomoc Twoja, Bogarodzico, jest mocna do zbawienia i nie potrzebuje niczyjego polecenia u Boga. Ty bowiem jesteś prawdziwie Matką Syna Bożego, czyli Życia i Światła, zrodziłaś uwolnienie od śmierci. Jesteś chwałą czuwających, a Twój Syn radością wszystkich. Narodziłaś Życie i wróciłaś do Życia, nawet po odejściu potrafiłaś zjednać ludziom Życie.
Wielkość Twoja jest niezgłębiona (Ps 145,3) i Twoje przejście ze snu do życia przekracza zdolność pojmowania ludzkiego umysłu. Twoja opieka jest nieśmiertelna, wstawiennictwo życiem, a obrona wieczna. Gdybyś nie zrodziła Boga, to nikt nie stałby się duchowy i nikt nie oddawałby czci w Duchu Bogu (J 4,24). Gdyż wtedy człowiek stał się duchowy, gdy Ty, Bogarodzico, stałaś się mieszkaniem Świętego Ducha. Nikt nie napełnił się poznaniem Boga jak dzięki Tobie, Najświętsza, nikt nie dostąpił zbawienia jak dzięki Tobie, Bogarodzico, nikt nie uwolnił się od niebezpieczeństw jak dzięki Tobie, Dziewico Matko, nikt nie został odkupiony jak dzięki Tobie, Matko Boża, nikt z miłosierdzia nie otrzymał daru jak dzięki Tobie, godną objąć samego Boga!
Któż tak broni grzeszników, niewinnie skrzywdzonych, bezbronnych? Któż tak się nimi opiekuje? Ty, ciesząc się u Boga macierzyńską mocą, wszystkim wypraszasz łaskę przebaczenia. Nie możesz bowiem nie znaleźć u Boga we wszystkim wysłuchania, gdyż jesteś prawdziwą Jego Matką.
(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w e-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)
tłum. Andrzej Charyło
fot. kosovo.net
