W ciągu 35 lat uhonorowaliśmy Nagrodą Księcia Konstantego Bazylego Ostrogskiego około 150 osób i instytucji z różnych krajów i kilku kontynentów za wybitne osiągnięcia w dziedzinie rozwoju duchowości, myśli i kultury prawosławnej oraz działania na rzecz jednoczenia chrześcijan. W tym roku mamy pięciu laureatów – trzy instytucje i dwóch indywidualnych. O istocie nagrody mówił Eugeniusz Czykwin, przewodniczący kapituły Nagrody, zaś Anna Radziukiewicz, prezes Fundacji Ostrogskiego, przedstawiła tegorocznych laureatów.
Fundacja Oikonomos i Akademia Supraska. Fundacja założona z inicjatywy arcybiskupa białostockiego i gdańskiego Jakuba działa 21 rok. Rok później utworzono przy niej Akademię Supraską. Prezesem Fundacji jest od początku Magdalena Żdanuk. Pracami Akademii kieruje o. Jarosław Jóźwik. Remont odzyskanych w 1996 roku budynków monasteru supraskiego i ich adaptacja do nowej działalności, stały się na początku głównym celem działalności Fundacji. Akademia z dużym rozmachem wprowadziła do nich życie. A życie to między innymi organizacja dużych międzynarodowych konferencji i sympozjów, około 30 wystaw, wydanie ponad 60 publikacji, realizacja blisko 100 projektów, adresowanych do dzieci i młodzieży, tworzenie biblioteki, z nawiązaniem do sławnej XVI-wiecznej tradycji gromadzenia ksiąg w Supraślu.
Fundacja stała się współwydawcą, powstałego tysiąc lat temu w Bułgarii, rękopisu Kodeksu Supraskiego, przetłumaczonego po raz pierwszy w świecie na współczesny język narodowy. Tym językiem jest polski. To wspaniałe osiągnięcie, któremu towarzyszyły inne wydarzenia zrealizowane w ramach obchodów Roku Kodeksu Supraskiego.
Monaster Świętej Trójcy w Jordanville i Wydawnictwo św. Hioba Poczajowskiego. Monaster w stanie Nowy Jork założył w 1930 roku hieromnich Pantelejmon (Niżnik) i jego duchowy uczeń, psalmista Jan Kołos, pochodzący ze Świryd niedaleko Bielska Podlaskiego. Dziś to jeden z najważniejszych ośrodków prawosławnego życia monastycznego i wydawania duchowej literatury w Stanach Zjednoczonych, przy którym od 1950 roku działa seminarium duchowne. Mnisi z Jordanville kontynuują tradycje monastyczne Ławry Poczajowskiej, bo z nich biorą swoje korzenie.
Bractwo Cerkiewne Trzech Świętych Hierarchów Bazylego Wielkiego, Grzegorza Teologa i Jana Złotoustego powstało ćwierć wieku temu z błogosławieństwa ówczesnego arcybiskupa białostockiego i gdańskiego Sawy, obecnego metropolity Cerkwi w Polsce. Od początku opiekę duchową sprawuje nad nim archimandryta Hiob z monasteru w Supraślu a przewodniczy mu Sławomir Nazaruk, społecznik klasy dziś już nie spotykanej, wybierany wiele razy do gremiów samorządowych. Bractwo wskazuje ludziom drogę do cerkwi, organizując wykłady, gowienija, pielgrzymki do świętych miejsc w Polsce i za granicą, wydając literaturę. Pomaga potrzebującym w Polsce i za granicą.
O. Gieorgij Łatuszka od ponad 30 lat pozostaje proboszczem Pietropawłowskiego soboru w Mińsku, znajdującego się w samym sercu stolicy, a wzniesionego w 1612 roku. I od tego czasu wiceprzewodniczy Komisji Biblijnej Białoruskiej Cerkwi Prawosławnej do spraw przekładu Pisma Świętego na język białoruski. Założył cerkiewne wydawnictwo, które publikuje prawosławną literaturę w języku białoruskim. Przy soborze działa kilka bractw cerkiewnych, cztery chóry parafialne, ukazuje się parafialna gazeta. W soboty służone są Liturgie w języku białoruskim. Oddana praca duszpasterska o. Gieorgija spowodowała, że sobór stał się ważnym ośrodkiem prawosławnego życia na Białorusi. To tu wziął swój początek monaster św. Elżbiety w mińskich dziś Nowinkach i monaster w Boguszach. Duchowny wychował wielu kapłanów i diakonów.
(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w E-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)
Anna Radziukiewicz, fot. Tomasz Grześ (festiwal.cerkiew.pl)
