Home > Artykuł > Najnowszy numer > Sztuka dla wieczności

Taki tytuł dano konferencji, która odbywała się w Akademii Supraskiej w środku upalnego lata (20-21 lipca), a mimo to zgromadziła wielu słuchaczy. Ikona stała się główną bohaterką spotkania. A wystąpienie hiagioryty ojca Paisjusza ze Świętej Góry Atos (Kielia Chilindarska Świętych Archaniołów w Kaires) było jak napicie się krystalicznej zimnej wody w upalny dzień. Mówił o ikonie. Przekazywał wiedzę, wynikającą z głębokiego doświadczenia duchowego. Wystąpienie z greckiego na polski tłumaczył o. Paweł Samoluk, pochodzący z diecezji lubelsko-chełmskiej, który posługę duchownego niesie w Grecji 24 lata, a który towarzyszy atoskim mnichom w ich pielgrzymce po Polsce. Do wystąpienia wrócimy.

Prof. Tomasz Ślusarczyk, pracujący w Akademii Muzycznej w Warszawie, opowiadał o swoich badaniach i fascynacji zarazem, muzyką dawną i o paralelach, jakie widzi między tamtą muzyką i ikoną. Ta fascynacja sztuką przyprowadziła go – jak się dowiedzieliśmy – do prawosławia.

Dr Łukasz Hajduczenia, muzykolog i śpiewak, analizował obecność sztuki w Liturgii prawosławnej oraz wskazywał na niepowtarzalność każdej Liturgii, dziejącej się tu i teraz, także pytał o dopuszczalność pewnych błędów w śpiewie podczas Liturgii.

(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w E-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)

Anna Radziukiewicz

fot. autorka