Minęło sto trzydzieści lat od wybudowania najpierw cmentarnej, a od 1982 roku parafialnej, cerkwi Wszystkich Świętych na białostockiej Wygodzie. Jubileusz świętowano 30 czerwca w dniu patronów świątyni i parafii. Do uroczystości starannie się przygotowywano i to co najmniej od dwóch lat. Wtedy postanowiono zrobić gruntowny remont jej wnętrza, bo z zewnątrz przeszła restaurację w 2011 roku, za czasów poprzedniego proboszcza – o. Jerzego Mackiewicza.
Przy o. Piotrze Pietkiewiczu, proboszczu od 2016 roku, postanowiono odnowić świątynię od posadzki po kopułę. Na kilka letnich miesięcy ubiegłego roku przeniesiono się ze służbami do cmentarnej kapliczki, uprzednio wyremontowanej, ustawiając w niej ołtarz i ikonostas. W tym czasie położono nową kamienną posadzkę, nowe instalacje, które pozwoliły wprowadzić do świątyni całą technologiczną nowoczesność. Kopułę od środka wypełniono nowymi materiałami. I na tak przygotowanej można było położyć polichromię. Polichromia weszła i na inne części cerkwi, także na sufit dobudowanego wcześniej pritworu, czy raczej nawy, ale nie zabierając miejsca dla pięknych pisanych ikon, oprawionych w jednakowe drewniane ramy, zawieszonych w określonym porządku.
Wnętrze zamieniono w sakralną szkatułkę. I takie właśnie mógł 30 czerwca zobaczyć biskup supraski Andrzej, służący Liturgię, wielu współsłużących duchownych i wierni, wśród nich wyjątkowo dużo dzieci.
Wprawdzie służono w ozdobionym kwiatami i zielenią namiocie, przylegającym do bocznej ściany cerkwi, ale do świątyni drzwi były otwarte.
– W ciągu stu trzydziestu lat wielu duchownych, potem i proboszczów dbało o świątynię na Wygodzie – mówił o. Piotr Pietkiewicz.
Ale to pierwszy duchowny, o. Paweł Zieliński, przy którym cerkiew zbudowano, został pięknie uhonorowany. Na jego mogile, znajdującej się po prawej stronie od cerkwi (idąc na cmentarz), postawiono mu kamienny pomnik, w tradycyjnym kształcie, godnym naśladowania. Władyka wyświęcił go podczas krestnego chodu.
Jubileusz uczczono też wydaniem płyty z pieśniami pogrzebowymi w wykonaniu młodzieżowego chóru, prowadzonego przez matuszkę Annę Petrowską oraz folderu o parafii i cmentarzu. W nim znalazły się podstawowe informacje o wspólnocie, także praktyczne, z kontaktami, niezbędne dla dobrego funkcjonowania parafii i cmentarza.
Wierni z uwagą słuchali pouczenia władyki Andrzeja.
– Kim jest święty? – postawił problem władyka w dniu Wszystkich świętych. – To nie jest po prostu dobry człowiek – odpowiadał – ale ten, który uczestniczy w łaskach Bożych, takich, jakie Bóg, poprzez Świętego Ducha, zesłał na apostołów.
(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w E-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)
Anna Radziukiewicz
fot. autorka
