Ukazał się album z serii „Kolory Prawosławia” Święta Góra Atos. Dotychczas przedstawiono duchowe i materialne bogactwo Cerkwi prawosławnej w kilkunastu europejskich krajach i Ziemi Świętej. Ostatnie dwa albumy zostały poświęcone prawosławiu w Grecji.,
Święta Góra, jak pisze w słowie wstępnym do albumu metropolita warszawski i całej Polski Sawa, jest „symbolem prawosławnego monastycyzmu, a przede wszystkim centrum duchowości prawosławnej”, „terytorium zarządzanym przez samą Bogarodzicę, gdzie wyraźnie działają prawa różniące się od tych, które w naszym świecie panują coraz bardziej z powodu ludzkich grzechów, popełnianych przez ludzi pod wpływem księcia ciemności”.
Święta Góra Atos administracyjnie jest Autonomiczną Republiką Góry Atos, położoną we wschodniej części Półwyspu Chalcydyckiego, zwana niekiedy „Republiką Mnichów”. „Według tradycji, kiedy Matka Boża przybyła na Atos, olśniona pięknem miejscowej przyrody, błagała Chrystusa, aby dał Jej to miejsce pod opiekę. Jej życzenie zostało spełnione. Ten ziemski raj stał się ‘Ogrodem Bogarodzicy’, miejscem błogosławionym, schronieniem dążących do zbawienia. Z czasem rozwinęło się tu mnisze państwo, niepowtarzalny fenomen w chrześcijańskim świecie. Miejsce, w którym wszystkie formy życia monastycznego: pustelnicza, półpustelnicza, cenobityczna i idiorytmiczna występują obok siebie. Według legendy, pierwsi mnisi przybyli na Górę Atos już w III wieku po Chrystusie”.
Na Atosie mnisi modlą się o zbawienie swoje i całego świata. W słowie wstępnym czytamy, że tu „pragnienie żywego obcowania człowieka z Bogiem okazuje się silniejsze od zakusów szatana i ziemskich władców… Gorliwe modlitwy, wielogodzinne nabożeństwa, słynące łaskami ikony, szczególnie Matki Bożej i niezliczone relikwie świętych – wszystko to wzmacnia mieszkańców Atosu i przybywających tu pielgrzymów, sprawiając, że tutejszy monastyczny świat, z górującym nad wszystkim szczytem o wysokości 2033 metrów, wydaje się wymykać czasowi”.
Jarosław Charkiewicz
Kolory Prawosławia. Święta Góra Atos, red. Jarosław Charkiewicz, Warszawska Metropolita Prawosławna, Białystok 2025, ss. 272.
