Home > Artykuł > Najnowszy numer > Bożonarodzeniowe orędzie

Bożonarodzeniowe orędzie

Świętego Soboru Biskupów Świętego Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego do Czcigodnego Duchowieństwa, Mnichów i Mniszek, Wiernych i Młodzieży i Dzieci

Chrystus się Rodzi!

Nie bójcie się, oto bowiem

zwiastuję wam radość wielką,

która będzie dana całemu ludowi, że oto dzisiaj, w mieście Dawida, narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus, Pan

(Łk 2,10-11)

Z takimi słowami „radosnej, wielkiej” nowiny, w noc narodzenia Chrystusa, Anioł Pański zwrócił się do pasterzy, którzy czuwali nad swoim stadem w Betlejem, aby pośpieszyli z nią do miejsca narodzenia Chrystusa. Pasterze poszli, ujrzeli Go i powrócili, wielbiąc i sławiąc Boga za wszystko, co usłyszeli i ujrzeli tak, jak im było powiedziane (Łk 2,20).

Bracia i Siostry! Przyjście na świat Zbawiciela uradowało pasterzy, raduje ludzkość i każdego z nas żyjącego w XXI wieku. Przedwieczne Bóg Słowo, staje się człowiekiem, by zjednoczyć nas ze Sobą i podnieść na niebiosa. W ten sposób łączy On niebo z ziemią, aniołów z ludźmi. Zbawiciel zwiastował pokój tym, którzy są daleko i tym, którzy są blisko. Przez Niego bowiem mamy dostęp do Ojca w jednym Duchu, (Ef 2,15,17-18) i możliwość oświecenia tych, którzy są w ciemności i siedzą w cieniu śmierci (Łk 1,79). W ten sposób narodzony Chrystus uczynił nas Swoimi dziećmi i dziedzicami Królestwa Wiecznego. Syn Boży Swoim Wcieleniem pokazał światu wielką pokorę i miłość, których dotychczas świat nie znał. Wcielenie Chrystusa jest dziełem nieskończonej miłości Boga Ojca do upadłego człowieka. Tak Bóg umiłował świat, że Syna Swojego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto wierzy w Niego nie zginął, ale miał życie wieczne (J 3,6).

Bracia i Siostry! Z momentem narodzenia Chrystusa uległ zmianie bieg historii. Rozpoczęła się nowa era życia ludzkości, pojawiła się możliwość budowy nowego porządku moralnego, który naruszony był upadkiem pierwszego człowieka. Ludzkość „na skraju czasu” doszła do pełnego chaosu. Bóg Swoim Wcieleniem umożliwił człowiekowi jedność z Nim i uczynił go zdolnym do realizacji dobra. Chrystus Zbawiciel pozostaje na zawsze …wczoraj, dziś i na wieki (Hbr 13,8) Królem Chwały, Prawdy i Życia (Mt 4,16).

Wielkie jest znaczenie duchowe Objawienia się Syna Bożego we wszechświecie. My, prawosławni, wierni Zbawicielowi, zachowujemy tajemnicę Jego Wcielenia i corocznie uroczyście świętujemy Święto Bożego Narodzenia. „Jednymi ustami i jednym sercem wychwalamy narodzonego Zbawcę i Bogarodzicę Marię, która posłużyła tej wielkiej tajemnicy Wcielenia”. Prawdę tę wyrażamy w tekstach liturgicznych i pieśniach zwanymi kolędami.

Bracia i Siostry! Kontynuujmy praktykę śpiewania kolęd w swoich domach. Odwiedzajmy swoich bliskich, śpiewajmy na ulicach. W ten sposób wchodzimy w duchowy, cerkiewny, związek ze wszystkimi prawosławnymi, którzy to czynią, podobnie jak my. Wszystko to wzmocni nas w wierze i towarzyszyć nam będą dary Boże: miłość, radość, pokój dusz, wielkoduszność, życzliwość, miłosierdzie, łagodność, wstrzemięźliwość (Ga 5,22). Dary te pomogą nam nosić ciężary jeden drugiego (Ga 6,2), stać na straży pokoju, bowiem pokój czyniący, synami Bożymi nazwani będą (Mt 5,9).

Niestety, we współczesnym świecie darów tych brakuje. Współczesny człowiek zapomina o Bogu, kieruje się pragnieniem posiadania dóbr ziemskich. Przyczynia się to do utraty wiary, nadziei i często sensu życia. Właśnie w tym zawarta jest współczesna patologia. Sekularyzacja nakłada swoją pieczęć na wszystko, co Boże. Świat ciągle pogrąża się w otchłani grzechu, zanika pojęcie dobra. Człowiek zapomina o „jedynej potrzebie” (Łk 10,42). A to jest powodem rozkładu społeczeństwa, rodziny i światowego pokoju. Wojna u naszych granic na Ukrainie, Bliskim Wschodzie, Azji, Afryce, itd.

Bracia i Siostry! Tylko wierność ewangelicznym ideałem może umocnić narody, młodzież, dzieci i każdego z nas w godnym dawaniu świadectwa o Prawosławiu. Dzisiaj zachowywanie nauki ewangelicznej i Cerkwi wymaga od nas męstwa, świadomości i wytrwałości. Nie bójmy się tego trudu. Bądźmy wierni, wytrwali i zachowujmy bogactwo duchowe Prawosławia. Jest to trud zbawienny dla wszystkich, mocnych, słabych i wątpiących. Prawosławie jest naszym skarbem.

(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w E-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)