Dwudziestego drugiego sierpnia w kaplicy Św. Anny wzniesionej przed dwoma laty w Potoce, obecnie należącej do parafii w Topolanach, władyka Jakub we wspołsłużeniu z czterema duchownymi wyświęcił ikonostas.
Na uroczystość zwieńczoną Święta liturgią przybyło kilkuset dawnych mieszkańców Potoki, ich rodziny, znajomi, wierni z innych parafii.
Kapliczka Św. Anny stanęła na miejscu po parafialnej cerkwi Św. Jerzego, zniszczonej podczas I wojny światowej i ostatecznie wysadzonej w powietrze przez Niemców w 1943 roku. Upamiętnia osiem niewinnych ofiar polskiego podziemia. Najpierw 16 maja 1945 roku oddział pod dowództwem podkomendnego Łupaszki, por. Zygmunta Błażejewicza „Zygmunta” zabił w Potoce czterech mężczyzn, potem – 22 maja spalił całą wieś. W ogniu zginęło troje dzieci, czwarta ofiara, żołnierz września, który wrócił z niemieckiej niewoli, zmarła w szpitalu wskutek poparzeń.
Po tej tragedii Potoka nigdy się już nie podniosła. Jej mieszkańcy rozpierzchli się w popłochu, kto na wschód, kto do Białegostoku, byle dalej.
Fundatorem zarówno kapliczki, jak i ikonostasu jest Andrzej Szum, mieszkaniec Ryboł, rolnik, którego brat Józef uprawia potockie pola.
Dębowy rzeźbiony ikonostas wykonał Igor Nieczaj z Poczajowa.
Ałła Matreńczyk
fot.Mirosław Matreńczyk
