Egipt
Z bożonarodzeniowymi życzeniami dla Koptów
Wielki imam Al-Azhar szejk Ahmed el Tayeb i minister własności religijnej Mohamed Mokhtar Gomaa odwiedzili katedrę koptyjską w Kairze, aby złożyć życzenia bożonarodzeniowe zwierzchnikowi Cerkwi koptyjskiej, papieżowi Tawadrosowi II, donosi internetowe wydawnictwo Ahram.
Podczas wizyty szejk el Tayeb wyraził nadzieję, że nowy rok przyniesie więcej szczęścia i dobrobytu Egipcjanom, stwierdzając że „wszystkie niebiańskie orędzia mają kilka wspólnych wartości moralnych”. Przekonywał też, że „pozdrowienia z takich okazji są częścią filozofii islamu, który wysoko ceni wartości ludzkie i wzywa do utrzymania braterskich więzi”.
Minister Mohamed Mokhtar Gomaa powiedział, że Egipt jest „wyjątkowym przykładem jedności narodowej”, dodając że „taki model jest sposobem na ustanowienie pokoju na świecie”. Zauważył, że Egipt jest „doskonałym przykładem równego obywatelstwa w prawach i obowiązkach i pozostanie zjednoczony dzięki swym obywatelom”.
Koptowie, którzy stanowią 90 procent chrześcijańskiej populacji Egiptu, obchodzą Boże Narodzenie zgodnie z kalendarzem juliańskim 7 stycznia. Z okazji świąt czwartek 6 stycznia był dniem wolnym dla pracowników sektora publicznego. Koptyjskie Boże Narodzenie zostało ogłoszone świętem państwowym w 2002 roku. Mniejsze wyznania chrześcijańskie w Egipcie – rzymscy katolicy, protestanci i ewangelicy – obchodzą Boże Narodzenie 25 grudnia, zgodnie z kalendarzem gregoriańskim.
Izrael
Nieco więcej chrześcijan
Od powstania państwa Izrael populacja chrześcijan w tym kraju nieznacznie rośnie, ale jej procentowy udział w porównaniu z innymi wspólnotami religijnymi – Żydami, muzułmanami i druzami – spada, podała agencja informacyjna Fides.
Izraelskie Centralne Biuro Statystyczne opublikowało te dane w Wigilię 2021 roku.
Obecnie w Izraelu mieszka 182 tysięcy chrześcijan, co stanowi 1,9 procenta całej populacji, tempo wzrostu populacji chrześcijańskiej w tym państwie w 2020 roku wyniosło 1,4 proc.
W 1949 roku liczba chrześcijan w ówczesnych granicach państwa żydowskiego wynosiła 34 tysiące, w 1970 – 75 tysięcy, w 1990 roku prawie 115 tysięcy, a w 2019 ponad 180 tysięcy.
W tym samym okresie muzułmańska ludność Izraela wzrosła z ponad 111 tys. w 1949 roku do ponad 1,6 mln w 2019 roku, zaś liczba Żydów zwiększyła się z 1,17 mln (1949) do 6,69 mln (2019).
Tempo przyrostu populacji chrześcijan w Izraelu jest niższe niż ludności żydowskiej i islamskiej w tym kraju.
Według danych z 2020 roku, opublikowanych przez Centralne Biuro Statystyczne, 76,7 proc. chrześcijan w Izraelu to Arabowie palestyńscy, którzy w większości zamieszkują w północnym regionie państwa (ponad 21 000 chrześcijan w Nazarecie). Większość niearabskich chrześcijan skupiona jest w okolicach Jaffy i Tel Awiwu.
Należy jednak podkreślić, że izraelskie statystyki uwzględniają tylko chrześcijan, którzy przebywają w kraju na stałe i legalnie, wyłączając z obliczeń dziesiątki tysięcy pracowników z zagranicy, którzy znajdują się w Izraelu krócej bądź dłużej. Tymczasem ich udział w życiu Kościołów i wspólnot kościelnych Ziemi Świętej jest znaczący.
W 2020 roku w rodzinach chrześcijańskich urodziło się 2497 dzieci – średnia liczba dzieci poniżej siedemnastego roku życia w rodzinie chrześcijańskiej wynosiła 1,93 i jest to najniższy wskaźnik w porównaniu z innymi grupami społeczeństwa. W rodzinach żydowskich wynosił on 2,43 dzieci, a w rodzinach muzułmańskich 2,60.
Chrześcijanie stanowią warstwę o najwyższym średnim poziomie wykształcenia, zwłaszcza wśród kobiet.
Według Centralnego Biura Statystycznego 84 proc. chrześcijan w Izraelu jest „zadowolonych” ze swoich warunków życia. Ten wskaźnik wydaje się również interesujący w świetle ostatnich kontrowersji, które nastąpiły po oświadczeniu złożonym w połowie grudnia przez wysokich rangą przedstawicieli Kościołów i wspólnot kościelnych w Jerozolimie. W oświadczeniu podkreślano „niezliczone ataki” radykalnych grup na świątynie, klasztory i duchownych. Podejrzewa się, że za tą przemocą i bezczeszczeniem skrywa się plan „wyrugowania” chrześcijańskiej obecności z Jerozolimy i Ziemi Świętej.
Rosja
Naukowcy odkryli nieznaną modlitwę do świętego męczennika Klemensa papieża Rzymu
W ramach przygotowań do rocznicy dwóch ważnych wydarzeń – 1920 rocznicy męczeńskiej śmierci św. Klemensa Rzymskiego w 101
r. n.e. i 1160 odkrycia jego relikwii w Chersonezie w 861 roku – historycy odnaleźli w archiwum Rosyjskiej Państwowej Biblioteki rękopis rosyjskiego naukowca, archeologa i artysty-konserwatora XIX wieku, Dmitrija Strukowa.
Ich zdaniem jest to nieznana wcześniej modlitwa do św. Klemensa, biskupa Rzymu, prawdopodobnie napisana przez samego Strukowa w 1867 roku podczas jego pierwszego pobytu na Krymie.
Dmitrij Strukow jest autorem wydanej w 1878 roku książki „Żywoty Taurydzkich (Krymskich) cudotwórców”. Nazywano go piewcą prawosławnej Taurydy, według jego szkiców i rysunków rekonstruowano unikalne średniowieczne chrześcijańskie zabytki i wznoszono nowe. Zainicjował utworzenie w Troicko-Siergijewskiej Ławrze szkoły rysunku, która stała się szkołą ikonopisania. Zorganizował kursy malarskie w sarowskiej pustelni i w Diwiejewskim Monasterze.
Strukow uczestniczył w restauracji soboru Nowojerozolimskiego Monasteru i soboru Wasyla Błogosławionego na Placu Czerwonym.
Namalowane przez niego w latach 1867-1892 akwarele, znane jako „Rysunki starożytnych zabytków chrześcijaństwa na Taurydzie”, są bezcenne także dzisiaj – wiele opisanych w książce starożytnych budowli zostało bezpowrotnie utraconych – podkreślono w symferopolskiej i krymskiej diecezji.
Święty męczennik Klemens I, papież Rzymu, apostoł spośród siedemdziesięciu, czwarty biskup Rzymu, jeden z mężów apostolskich żyjących w I wieku, w prawosławiu czczony jest jako jeden z pierwszych chrześcijańskich kaznodziejów na ziemiach północnego Przyczarnomorza.
Film o świętym Janie Ryskim
Prezentacja dokumentalnego filmu „Święty męczennik Jan Ryski. Na drodze męczeństwa” odbędzie się 4 lutego w Moskwie.
Hieromęczennik Jan (Pommer) jest symbolem jedności Cerkwi. Jego los jest wyjątkowy, ponieważ przeszedł męczeńską, krzyżową drogę zarówno jako biskup, jak i poseł parlamentu – jako zwierzchnik łotewskiej Cerkwi musiał walczyć o zachowanie jedności kanonicznej, jako polityk o elementarne prawa wierzących. Film dokumentalny, poświęcony dwudziestej rocznicy kanonizacji hieromęczennika Jana z Rygi przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną oraz setnej rocznicy Łotewskiej Cerkwi Prawosławnej, powstał z błogosławieństwa metropolity penzeńskiego i niżniełomowskiego Serafina oraz metropolity ryskiego i całej Łotwy Aleksandra, przy wsparciu prawosławnej stacji telewizyjnej „Sojuz” i udziale artystów z Moskwy, Petersburga, Penzy i Rygi.
Pierwsza część filmu poświęcona jest życiu hieromęczennika Jana od narodzin do wyjazdu z Penzy do Rygi w 1921 roku. W latach wojny domowej arcybiskup Jan zdołał ocalić Cerkiew w Penzie przed raskołem i zniszczeniem, a w ciągu trzech lat (1918-1921) zmienić bieg historii Cerkwi.
Druga część opowiada o władyce Janie jako zwierzchniku Łotewskiej Cerkwi Prawosławnej, jego służbie, męczeństwie i czci, oddawanej mu na całym prawosławnym świecie.
Zdjęcia wykonano w Rosji, na Białorusi, Ukrainie, Łotwie, w Litwie, Izraelu i USA. Scenarzystą i reżyserem jest dziennikarz Nikołaj Wasiljew z Petersburga, znany z prac o tematyce historycznej, kulturalnej i religijnej.
W prezentacji filmu wezmą udział mężowie stanu i osoby publiczne, hierarchowie cerkiewni, duchowni i wierni.
Rosja – Grecja
O kryzysie w prawosławiu politycy i ludzie Cerkwi
Minister spraw zagranicznych Rosji Siergiej Ławrow oświadczył, że USA są odpowiedzialne za podziały w światowym prawosławiu. – Stany Zjednoczone Ameryki bezpośrednio przyczyniły się do obecnego kryzysu w prawosławiu – powiedział. – Powołano tam specjalnego przedstawiciela do spraw wolności wyznania, który tak naprawdę nie zajmował się wolnością. (…) W bardzo aktywny sposób ukierunkowywał i finansował patriarchę konstantynopolitańskiego Bartłomieja tak, żeby ten prowadził działania w kierunku rozłamu, w tym na Ukrainie.
Ponadto potwierdza to wcześniejsza wypowiedź arcybiskupa Aten i całej Grecji Hieronima oraz ambasadora USA w Grecji Geoffrey’a Pyatta.
Podczas spotkania z członkami Światowego Greckiego Międzyparlamentarnego Stowarzyszenia arcybiskup Hieronim podkreślił, że spełniają oni „szczególną i bardzo ważną rolę”.
Członkowie stowarzyszenia zapewnili, że interesują ich i zajmują problemy edukacji, religii, geopolityki i są po stronie greckiej Cerkwi we wszystkich tych kwestiach.
(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w e-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)
na podst. spzh.news, sobor.by, pravoslavie.ru, church.by
oprac. Ałła Matreńczyk
fot. pravoslavie.ru
