W niedzielę Zesłania Ducha Świętego, 12 czerwca, w chełmskiej parafii świętowano podwójnie. Jedna z filialnych cerkwi, w Dubience, pod wezwaniem właśnie Świętej Trójcy, ożyła, wypełniła się modlitwą i pięknem. Zakończył się kapitalny remont świątyni, odsłużono molebien, był koncert. O godne przygotowanie uroczystości zadbał proboszcz o. Jarosław Szczur.
Do chełmskiej parafii, poza główną cerkwią w Chełmie, należą też świątynie w Rudzie, Wojsławicach i Brzeźnie. Można powiedzieć, że cerkiew w Dubience czekała na swoją kolej, by wypięknieć. Przyglądając się jej ponad stuletniej historii widać, że przez większość tego czasu, nie mogła spełniać swojej funkcji. Opuszczana, zamykana, wręcz bezczeszczona, kiedy tylko nastawały spokojniejsze czasy, ożywała. Cerkiew wzniesiono w 1909 roku. Jak kilka innych na tych terenach, ufundował ją moskiewski kupiec Kławdij Paschałow. Podobieństwo w proporcjach, detalach z cerkwią w Sławatyczach czy, zburzoną w 1938 roku, często pokazywaną na zdjęciach, w Kryłowie, jest widoczne na pierwszy rzut oka. Zaledwie kilka lat później duchowni i wierni udali się w bieżeństwo. Po powrotach ludności z głębi Rosji, cerkiew została ponownie otwarta, jako świątynia filialna. Była jedną z szesnastu (!) czynnych cerkwi prawosławnych w powiecie hrubieszowskim. W 1945 roku świątynia została zamieniona w punkt przerzutowy dla bydła przewożonego z Niemiec do ZSRR. Ostatecznie porzucono ją w 1946, wraz z zakończeniem przymusowych wysiedleń ludności ukraińskiej do ZSRR, bo znowu w losach świątyni odbiły się losy wiernych. Część wyposażenia udało się przewieść do cerkwi w Słupsku. W cerkwi był magazyn nawozów sztucznych. W 1956 roku mieszkańcy uzyskali zgodę na urządzenie szkoły, ale ostatecznie powstał tu magazyn zbożowy. Potem nastąpiła całkowita dewastacja.
Przyszły lata dobre, wraz z odbudową całej diecezji. Cerkiew wpisano do rejestru zabytków w 1990, starano się działać na bieżąco, ale na generalny remont przyszło czekać do teraz. Cerkiew wraz ze świątyniami w Chełmie i Uhrusku, została wyremontowana w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Lubelskiego na lata 2014-2020.
Na uroczystość poświęcenia przybył arcybiskup lubelski i chełmski Abel: – Dobry Bóg nakreślił nową historię dla tego obiektu. To cud, który wydarzył się na naszych oczach – mówił hierarcha, dziękując wszystkim zaangażowanym w remont.
Obecni byli wójt Dubienki Krystyna Deniusz-Rosiak,senator prof. Józef Zając i proboszcz parafii rzymskokatolickiej ks. Rajmund Cur.
(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w e-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)
Natalia Klimuk, fot. Krzysztof Kuzko
