29 listopada arcybiskup białostocki i gdański Jakub na placu, na którym w przyszłości wzniesiona zostanie cerkiew w Karakulach, należących do parafii przymonasterskiej w Supraślu, poświęcił krzyż. Działka znajduje się, jadąc od strony Sowlan, po prawej stronie, zaraz za ścianą lasu. To urokliwe, górujące nad okolicą, wzniesienie.
Karakule to dzisiejsza strefa podmiejska Białegostoku, dobrze skomunikowana ze stolicą województwa. Jest też to jednocześnie stara osada w dawnych dobrach Chodkiewiczów. Mieszka tu dużo wielopokoleniowych rodzin, ale też osiedla się wielu nowych mieszkańców „z wyboru”, nowe domy powstają jak grzyby po deszczu. Białostoczanom Karakule są znane jako miejsce lokalizacji dwóch dużych cmentarzy – rzymskokatolickiego, na którym wzniesiono kościół Wniebowstąpienia Pańskiego i w 2011 erygowano odrębną parafię, oraz komunalnego, służącego wszystkim mieszkańcom stolicy województwa.
– Idea powstania cerkwi w Karakulach jest podobna jak tej w Łaźniach – mówił biskup supraski Andrzej. Wyjaśniał, że chodzi o łatwiejszy dostęp do cerkwi ludzi oddzielonych od Supraśla Puszczą Knyszyńską. Poza tym Karakule i najbliższe miejscowości – Ogrodniczki, Ciasne, Sowlany, Nowodworce wciąż się rozrastają, osiedla się tu coraz więcej ludzi. – To miejsce wybrane przez Boga – mówił władyka Andrzej – poszukiwania działki trwały już od kilku lat i okazało się, że możliwy jest zakup właśnie tej. Chciałbym za to podziękować władzom gminy Supraśl.
– To miejsce bardzo piękne, chyba czekało na budowę cerkwi – mówił arcybiskup białostocki i gdański Jakub. – Na ten cel zazwyczaj przeznaczane jest miejsce na wzniesieniu. Kiedy w Piśmie Świętym jest mowa o Jerozolimie, jest też mowa, że do Jerozolimy zawsze się idzie ku górze. Jerozolima rzeczywiście leży na górze, ale też wszelka świątynia w naszych myślach stoi na górze. Kiedy się modlimy, wznosimy myśli ku górze. Kiedy się zaczyna kanon eucharystyczny, jest wezwanie, abyśmy unieśli serca ku górze. Kiedy zwracamy się do Boga, nasze myśli, serca są zwrócone właśnie ku górze.
(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w e-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)
Natalia Klimuk, fot. autorka
