Kamień węgielny pod budowę domy położony kamień węgielny pod budowę domu parafialnego na Nowym Mieście w Białymstoku przy cerkwi św. Jerzego Zwycięzcy został poświęcony 9 października przez arcybiskupa białostockiego i gdańskiego Jakuba i wmurowany w fundament budynku. Po wieczornym nabożeństwie w cerkwi, arcybiskup, proboszcz parafii św. Jerzego, o. Grzegorz Misijuk, wszyscy duchowni parafii i wierni przeszli na plac budowy.
Władyka mówił, że jeśli nawet wszystko zapowiada nadejście trudnych czasów, to nie możemy założyć rąk i niczego nie robić. Jeśli taki dom jest parafii potrzebny – wznośmy go, nawet nie wiedząc, kiedy Bóg pozwoli nam go ukończyć.
Dodał, że powinniśmy się cieszyć, że żyjemy w pięknych czasach, w których możemy budować cerkwie i domy parafialne. Gdy je wznosimy, oznacza to, że jesteśmy ludźmi wierzącymi, oddanymi Cerkwi, ofiarnymi i służymy następnym pokoleniom.
– Módlmy się tylko za nasze dzieci, by łaska Boża przyprowadziła je do wybudowanych przez nas cerkwi, by były one zapełnione.
Nawiązując do uwagi arcypasterza, proboszcz przypomniał słowa św. Antoniego Wielkiego, przepowiadającego trudne czasy, w których dziewięciu chorych przyjdzie do jednego zdrowego i powie: „Jesteś chory, bo postępujesz inaczej niż my”.
– Dlatego – zwrócił się do parafian – pokładajcie ufność w Bogu. Bóg powierzył nam to dzieło do wykonania. Niech na nim spoczywa Boże błogosławieństwo.
Parafia św. Jerzego istnieje ćwierć wieku. Dlaczego dopiero teraz wznosi parafialny budynek? To tak nietypowe! Otóż już na początku, w 1997 roku, postanowiono nie budować plebanii, tylko wszystkie siły i fundusze skierować na budowę cerkwi, kupić zaś kilka niedużych mieszkań w bloku przy Kruczej obok cerkiewnego placu, czyli dużo taniej. Blok właśnie wznoszono. Mieszkania były gotowe w 2003 roku, a w 2000 roku, 6 maja, arcybiskup Jakub wmurował kamień węgielny pod budowę cerkwi, wcześniej, 15 października 1998 roku, poświęcony przez patriarchę Konstantynopola Bartłomieja.
Cerkiew wzniesiono dwukondygnacyjną. W 2010 roku poświęcono dolną, po kilku latach całą świątynię.
(ciąg dalszy dostępny w wersji drukowanej lub w e-wydaniu Przeglądu Prawosławnego)
Anna Radziukiewicz
fot. autorka
